Joep naar de vrouwengevangenis

Een waanbeeld is een beeld dat men voor werkelijkheid houdt, maar dat aantoonbaar niet is. Wanen komen niet overeen met de werkelijkheid. Mensen die waanbeelden hebben noemen we waanzinnigen. Bij demente mensen kan het geen kwaad met hun waanbeelden mee te gaan, maar voor het overige is behandeling aan te bevelen. Het wordt pas echt problematisch als men van anderen eist dat ze de waanbeelden als realiteit dienen te accepteren. Dat is inmiddels het geval.

In Duitsland kan men het gewenste geslacht in zijn paspoort laten opnemen. Er zijn slechts enkele restricties. Zo moet men een gesprek met twee psychiaters gevoerd hebben. Een van de vereisten is dat men een geslachtsveranderde operatie ondergaan heeft. Dus als Joep als meisje door het leven wenst te gaan, dan gaat de overheid in deze waan mee. In Engeland wordt het Joep helemaal gemakkelijk gemaakt. Een operatieve geslachtsverandering is daar niet vereist. Joep kan daar voortaan als transvrouw door het leven gaan zonder dat er aan zijn fysieke verschijning iets veranderd heeft. Joep is nu een transvrouw met een vrouwelijke penis, in ieder geval niet met een mannelijke penis, want hij staat nu gedocumenteerd als vrouw.

Nu gun ik het een ander zo gek te zijn als hij dat zelf wil, maar je moet dat dan ook wel consequent doorvoeren. Van twee walletjes eten, dat gaat nu eenmaal niet. Wie A zegt moet ook B zeggen, wil je serieus genomen worden. Dat geldt ook voor de overheid die dit faciliteert. Omdat de overheid Joep’s vrouw-zijn officieel heeft erkend, heeft Joep het recht om zijn straf in een vrouwengevangenis uit te zitten, want ja, Joep is een vrouw. Zeg me niet dat dit onzin is. Ik ben niet degene die Joep voor een vrouw aanziet. De echte vrouwen in de gevangenis hebben dit maar te accepteren. Waarom biologische vrouwen zich moeten aanpassen aan transvrouwen en niet andersom is volstrekt onduidelijk.

Wat voor een vrouwengevangenis geldt, geldt natuurlijk ook voor een Blijf-van-mijn-lijf huis. Men moet immers consequent zijn. Ziet men Joep voor een vrouw aan of niet? Of alleen als het goed uitkomt? Als niet het geslacht bepaald wordt door hetgeen de natuur je meegegeven heeft, maar het wensgeslacht doorslaggevend is, is het discriminerend om een transvrouw te weigeren. Dus als Joep door een andere man wordt belaagd, kan hij zijn toevlucht nemen tot dit vrouwenhuis. Uiteraard hebben de vrouwen in dit huis weer geen enkele stem in het kapittel.

Transseksualiteit betekent natuurlijk ook het einde van vrouwensport. In Australië wilde een als man geboren speler - H. Mouncy - met het vrouwenteam handbal meespelen. Hij werd niet opgesteld (bekijk de foto eens, en je snapt waarom). De coach werd onmiddellijk voor transfoob uitgemaakt. De dames weigerden overigens met deze transvrouw te  douchen, maar omdat het wettelijk gereguleerd is dat hij voortaan als vrouw te boek staat, heeft een club niet het recht deze man - want dat is en blijft het natuurlijk - te weigeren als lid van het vrouwenhandbal. Het enige dat een coach kan doen, is hem niet opstellen. Daar gaat de trainer over; niet de overheid. Overigens gaat ook het Internationaal Olympisch Comité in deze waanzin mee. ‘Vrouwen’ die als man geboren zijn hoeven niet langer een geslachtsveranderende operatie te ondergaan om deel te mogen nemen.

Zoals gezegd dreigt het einde van de vrouwensport. In Amerika winnen de echte meisjes geen enkele wedstrijd meer bijzet verspringen, omdat twee transvrouwen alles winnen. En omdat een mannenlichaam zelf testosteron aanmaakt, kunnen zij niet van doping beticht worden. Aangezien het in de genderdiscussie totaal diffuus is wat nu eigenlijk een man tot man en een vrouw tot vrouw maakt, is het ook volstrekt onduidelijk hoe je je nu het een of het ander kunt voelen, maar vooruit maar. Als gevoelens bepalend zijn en niet de feiten, is alles mogelijk, immers de waan regeert.

Gendermainstreaming betekent uiteindelijk het einde van de vrijheid. En dat is niet iets om lichtvaardig over te denken: denk-verboden en spreekverboden, zover is het al. Maatschappelijke discussies worden in de kiem gesmoord. Meteen wordt de discriminatiekaart getrokken; tegenspraak wordt niet geduld. Argumenten tellen niet. Een totalitair spook waart rond in de westerse wereld. Strijd tegen de genderideologie wordt nauwelijks gevoerd. Er komt geen parlementsbesluit aan te pas. Desalniettemin komt het in al zijn facetten in het regeringsbeleid tot uiting. De boze witte man is de Editio Typica van alle kwaad. Hij is de kolonist, racist, de geprivilegieerde, de behoeder van de patriarchale structuur. Hij krijgt van alles de schuld, gewoon omdat hij wit is. Hieruit blijkt maar dat de anti-racisten ongelooflijk racistisch zijn: je deugt niet, gewoon omdat je wit bent. Ik noem mezelf overigens nog steeds gewoon blank; met die taalnazi’s heb ik niets te maken.

Birgit Kelle heeft hier een uitstekend boek over geschreven:
Noch Normal? Das läst zich gendern! Gender-politik ist das Problem, nicht die Lösung
(ISBN 978-3-95972-364-0) €19,95

De jokers regeren

De nieuwste trend: Cancel Culture, het uitsluiten van personen die in de ogen van sommige lieden in de fout zijn gegaan. Deze trend is zelfs doorgedrongen tot in de app-groep van basisscholieren. Argumenten doen er niet toe, je schreeuwt gewoon heel hard dat iemand niet deugt. In Amerika is een open brief gepubliceerd ondertekend door onder meer J.K. Rowling (auteur van Harrie Potter), waarin de ondertekenaars de vrees uiten dat er van het maatschappelijk debat weinig overblijft. Sommige meningen worden domweg gewoon niet geaccepteerd, films en tv-series worden gecanceld, standbeelden worden omvergetrokken, sprekers worden door universiteiten geboycot, bedrijven trekken zich terug uit programma’s zolang Johan Derksen daar nog te zien is. De morele zelfingenomenheid van m.n. progressieve activisten is stuitend.

Rowling kwam in een publicatie de term “mensen die menstrueren” tegen en reageerde als volgt: “hoe noemden we die vroeger ook alweer?” Ze houdt graag vast aan de sekse-aanduiding. Maar dit was voldoende om een haatcampagne te starten tegen dit transfoobmens.

Ik geloof de verontwaardiging niet. Het is mij te selectief. Als Maarten van Rossem en Jeroen Pauw zich kwetsend uitlaten over christenen, hoor ik niemand die hen wil uitsluiten omdat ze christenfoob zijn. Heeft iemand er al voor gepleit “The Last Temptation of Christ” of “The Life of Brian” uit roulatie te halen. Degenen die hun mond houden zijn dezelfden - geenszins belemmerd door enig historisch besef - die het standbeeld van Peerke Donders willen neerhalen. Nogmaals, ik geloof hun verontwaardiging niet. Elk weerwoord smoren, zelf geen argumenten aandragen, alleen maar schreeuwen, en dat alles vanuit een morele superioriteit die men zichzelf toedicht. Een ieder die zich begeeft buiten de grenzen van deze progressieve orthodoxie wordt buitengesloten en gesanctioneerd. De inquisitie is terug van weggeweest.

De doctrines en dogma’s van de linkse maffia worden op stalinistische wijze gepromulgeerd op internet en vervolgens verwachten ze dat de verketterde publiekelijk spijt betuigt over zoveel onwetendheid om de rest van zijn leven in obscuriteit en isolatie verder te leven als straf voor zijn vreselijke indiscreties.

De ironie is dat Rowling zelf tot het progressieve kamp behoort en in het verleden zelf iedereen die zich niet in haar meningen kon vinden vergeleek met de meest kwaadaardige personages uit haar boeken (bij voorkeur met Voldemort, hij-die-niet-genoemd-mag-worden). Nu overkomt haar hetzelfde. Ja, het is moeilijk bij te houden wat op dit moment wel en niet deugt.

Dat is het dilemma van het progressieve volksdeel: eindeloos moeten veranderen. Maar wat te doen als je echt ergens van overtuigd bent en bij dit standpunt wilt blijven? Een voorbeeld. Ooit betekende het bestrijden van racisme dat je geen acht moest slaan op huidskleur. Als je nu weigert om kleur te zien ben je een geprivilegieerde bevooroordeelde ignorante racistische witte man. Wat eens een progressief standpunt was, wordt nu door progressievelingen verketterd. Pas dus op wat je zegt. Over twintig jaar moet je ervoor boeten. Dat is hetgeen J.K. Rowling overkomt. Wat nu doorgaat voor universele waarheid, kan morgen op minachting rekenen. Dat krijg je als je het objectieve loslaat, als er geen objectieve maatstaven en ijkpunten meer zijn. Dan regeren de jokers.

+Rob Mutsaerts