Toen onze kardinaal Eijk, die ik
ongelooflijk hoog heb, de Paus voor het eerst beschuldigde van ernstige
dwalingen, en daarna mgr. Mutsaers hem ronduit ‘ketter’ noemde, suste ik mezelf nog met: dat zal allemaal wel meevallen, dit
is spitsvondige theologische haarkloverij, letterlijk over theologische
voetnoten. Zijn compassie met vluchtelingen (Lampadusa) is hartverwarmend, laat
de Paus de vensters maar wijd openzetten...
Een paar jaar later ben ik erop
teruggekomen. Eijk en Mutsaers hebben gewoon gelijk. Ik kan precies aanwijzen wanneer bij mij de
knop om ging: toen de Paus op beschamende wijze de grote gezinnen wegzette door
te zeggen dat ze kinderen ‘fokken als konijnen’.
Klein dingetje, maar BAM! weg
basisvertrouwen. En dan pas ga je lezen. Zo werkt het blijkbaar. Dat lezen
blijkt dan overigens allesbehalve makkelijk. Van de vier dingen die paus
Franciscus zegt zijn er namelijk drie prachtig, en in overeenstemming met de
leer van de kerk (‘mijn’ kerk, die van
PVI, JPII en BXVI) en één daarmee in strijd. En dan komt het kwalijkste van al:
de grote verwarring die daardoor ontstaat, houdt Franciscus in stand.
Franciscus leert dat er geen fundamenteel
maar een gradueel onderscheid is in de morele zwaarte tussen abortus en sociale
ethische kwesties. Abortus zou een wetenschappelijk probleem zijn en geen
religieus probleem5). Hoe anders dan Moeder Teresa en JP-II ons leerden! Dit is
gewoon in strijd met de kern van Evangelium Vitae, het geestelijk testament van
JP-II, en met Veritatis Splendor, waarin abortus een intrinsiek kwaad genoemd
wordt.
En dan de kleine signalen: hij heeft
ingegrepen in de Pauselijke Academie voor het leven, geesteskind van JP-II en
Jerome Lejeune, de statuten herschreven, ‘ecologie’ toegevoegd. Er volgen onbegrijpelijke benoemingen, zoals van prof
Nigel Biggar die uitgesproken pro-abortus is. Hij geeft pauselijke
onderscheidingeni aan abortus-propagandisten zoals aborteur en politica Emma
Boninio en onze eigen Liliane Ploumen, de oprichtster van ‘She Decides
Abortion Rights’.)
Naast alle mooie en radicale zaken die hij ook tegen abortus heeft gezegd (de 3
van de 4), blijft dit hangen.
In Laudato Si komt werkelijk álle onrecht
langs, behalve de bescherming van het ongeboren kind. En die keer dat het dan
wordt genoemd, staat het er relativistisch, geheel in strijd met de absolute
opvatting uit Veritatis splendor: 'Daar alles in relatie staat, is de
verdediging van de natuur evenmin verenigbaar met de rechtvaardiging van
abortus'. Veritatis Splendor leert ons nu juist dat abortus een intrinsiek
kwaad is, onafhankelijk van omstandigheden en motieven. Ecologische schade
berokkenen is dat fundamenteel niet, onder omstandigheden kan dat gewoon gerechtvaardigd zijn.
En in Fratelli Tutti wordt alleen gedwongen
abortus na misbruik genoemd, de 99% vrijwillige abortussen zijn niet de moeite
van het noemen waard, terwijl het toch om 60 miljoen ‘fratelli’ van ons zijn, die in de moederschoot, in 95% van de gevallen op
sociale indicatie, worden gedood.
Zijn promotie van het coronavaccin – ook
die waarvoor de cellijnen van geaborteerde kinderen gebruikt zijn - past
precies in dit rijtje. Waar het Vaticaan katholieken met gewetensbezwaren
eerder nog steunde (mits geen ‘schoon’ alternatief is, mits om zwaarwegende redenen, mits met kenbaar
gemaakt gewetensbezwaar kan
het geoorloofd zijn) laat paus Franciscus die in de kou staan: het ís ethisch,
het moet, niet vaccineren getuigt van “suicidale
ontkenning”.
En dan, over zijn motto fratelli tutti: wij
zijn niet allen broeders. Ja, in Adam, via de natuur. Het was Christus die ons
het 'Mijn Vader en uw vader' gaf en ons zo letterlijk verbroederde, dus via de
bovennatuur, door het geloof. 'Allen broeders' hier en nu, in dit leven, is een
idee van de Franse Revolutie.
Bij de onrechten "mensenhandel,
orgaanhandel, seksuele exploitatie, slavernij, prostitutie, drugshandel,
wapenhandel, terrorisme, georganiseerde misdaad”, wordt in Fratelli Tutti niet
alleen abortus niet genoemd. Ook geen halt aan de ‘cultuur van de
dood’
(Evangelium
Vitae), geen afkeuring van de gender- en homo-ideologie, geen pleidooi voor het
gezin als kleinste broederschapscel. Dat alles maakt het een totale
politiekcorrecte horizontalistische boodschap die volkomen a-profetisch is.
Groen Links die Laudati Si-roadshows houdt: stemt het niet tot nadenken welke
medestanders we kregen?
De vraag is of de broederschapsgedachte van
Franciscus überhaupt strookt met de katholieke leer (pro multis is niet ‘voor allen’).
Het RK geloof is niet uitsluitend verbindend, nooit geweest; het was altijd ook
scheidend. Paus Franciscus predikt hier alverzoening. Hij propageert liefde
zonder oordeel, offer of rechtvaardigheid, en dus zonder waarheid. Amoris
Laetitia 297: ‘Niemand kan voor eeuwig worden veroordeeld, dat is
in strijd met de logica van het Evangelie’. Ik zeg niet dat me makkelijk valt om het
tegendeel te beweren (wie ben ik), maar het lijkt mij gewoon in strijd met de
Leer van alle eeuwen en precies dat wat de wereld nu wil horen. De theologen
mogen daar maar iets over zeggen.
Paus Franciscus heeft in de film van
Jevgeni Afinejevski gepleit voor samenlevingscontracten en recht op
gezinsvorming voor homofiele personen. "Niets nieuws", was de
boodschap, daar pleitte hij als bisschop in Argentinië vroeger ook al voor.
Dan denk je: zou het? nou, dat gaat dan wel
verduidelijkt worden...
Het duurde even, maar het Vaticaan
bevestigde: hij pleitte alleen voor juridische waarborgen voor standvastige
relaties tussen partners van hetzelfde geslacht. En tegelijkertijd: “met zijn uitspraak over de erkenning van relaties van partners van
hetzelfde geslacht niet de bedoeling heeft gehad om de kerkelijke leer over
homoseksualiteit te veranderen. De uitspraken van de paus slaan uitsluitend op
de burgerlijke registratie van partnerschappen tussen personen van hetzelfde
geslacht.” Dat deze twee zinnen schaamteloos met elkaar in strijd zijn, werd
verder niet toegelicht. En de gelovigen blijven weer in verwarring achter. Nog
geheel los van het ethische (en theologische) vraagstuk rondom ‘homoseksualiteit’, is dit de eerste keer in de geschiedenis is dat überhaupt
seksualiteit buiten het huwelijk wordt gelegitimeerd, dáárover geeft Franciscus
dan weer wel duidelijkheid.
Franciscus heeft moeder Aarde meermaals
benoemd als een entiteit waartegen je kunt zondigen. Welnu, tegen je naaste,
een mens kun je zondigen, dat is een moreel subject. Een dier of boom is dat
niet. Het milieu verpesten en dierenmishandeling is onder omstandigheden wel
zondig (Franciscus wil het begrip ‘ecologische zonde
introduceren), maar: je zondigt niet tegen het dier of tegen de aarde, maar
tegen je eigen menselijke waardigheid (en vroeger bij dierenmishandeling: tegen
de mannelijke eer), tegen je naaste die ervan afhankelijk is en zo tegen de
Schepper.
En dan die gruwelijke Pachamama-kwestie.
Pachamama is gewoon Gaia, Moeder Aarde, een afgod. Nog steeds offeren Bolivianen
en Brazilianen grote hoeveelheden gedroogde lamafoetussen aan haar (heel
internet staat er vol meei, op enorme schaal worden lama’s geaborteerd
voor al deze pachamama-offerrituelen). Pachamama is een naakte zwangere vrouw
die als Moeder Aarde wordt vereerd. Franciscus heeft het beeld binnengehaald in
de Sint Pieter, noemde ‘haar’ bij haar naam,
heeft ervoor gebeden en het gezegend. Volgens mij bestaat daar maar één woord
voor: afgoderij. Nota bene het pauselijk hoofdaltaar werd ontwijd door het
plaatsen van de Pachamamaschaal met aarde (dat hoort bij die verering) op het
altaar in de Sint Pieter. Zou het misschien kunnen zijn dat dit een gruwel is
voor God? De eerste keer in de geschiedenis van de kerk, een afgodsbeeld op het
altaar van Christus in de kerk van Petrus, een ten hemel schreiende blasfemie?
Kan dat?
En nee, het gaat hier niet om het
inculturaliseren zoals bij de missionarissen. Het gaat hier niet om aansluiting
zoeken bij hun context (zoals Paulus op de Areopagus) met de missionaire
intentie tot ombuigen. Nee, het gaat hier om het bewust en actief importeren
van verre, van niets minder dan afgoderij op de meest sacrale plek die de
Rooms-katholieke kerk überhaupt kent. Weloverwogen het gewijde Altaar bij het
Graf van Petrus zelf verontreinigen. Volgens mij kan je dit nauwelijks
overschatten. Het gaat ook niet om een of ander obscuur cultureel bijgebruik,
het gaat hier om de Gaiaverering zelve. Dat is niet onschuldig of een
nevenverschijnsel, het is precies het gif dat nu in de ‘verlichte’ ecologisch geïnspireerde Christelijke wereld nu overspoelt. (En nee,
ik ben geen klimaatscepticus).
En hoe herdenken we dit vervolgens? Er
wordt door het Vaticaan een 10 euro muntstuk geslagen (je kunt het kopen) met
daarop een zwangere vrouw met in haar buik .......: planeet Aarde! Daar waar de
H. Maagd behoort te staan; daar waar het zo bedreigde ongeboren kind moet
worden afgebeeld, vereren we de Planeet.
Word wakker, respectabele Laudato Si-fans!
Word wakker, jullie, die van de vier teksten van Franciscus alleen die drie
mooie tot je neemt, Word wakker, jullie die de totale verwarring niet deert,
liefst in slaap gesust blijft met de pil van de consensus, in de illusie van
een geloof zonder scherpe kanten, een van de waarheid geamputeerd
broederschapsconcept, van liefde zonder offer, zonder oordeel, zonder lijden.
Word wakker, jullie die je verheugt dat Groen Links je na al die
misbruik-ellende opeens ziet staan. Wakker, waarom? Omdat je nu eenmaal geen
steun/bemoediging behoeft van broers als je gesuikerde liefde wilt brengen,
maar des te meer als je zoutend zout wilt brengen, dán heb je steun,
bemoediging nodig, van wakkere broers.
Héél voorzichtigjes heb ik wat mensen
gesproken, meestal was dat nav de boude uitspraken van Mgr. Mutsaers. En elke
keer weer was de reactie op de man, nooit op de bal. ‘Niet
verbindend’, ‘te schismatiek’, ‘gearriveerd’, ‘te polemisch’, ‘te Lefebvre’, ‘te orthodox’, ‘tridentijns’, etc. Ik nodig echt uit
tot reageren ‘op de inhoud’: want wáár, o waar vlieg ik uit de bocht? Wat
zei de paus eigenlijk heel anders? Waar baseer ik me op dubieuze bron? Als ik
zaken verkeerd zie, is dit immers niet niks en word ik graag door mijn omgeving
gecorrigeerd. Daarom verspreid ik dit ook alleen binnen een kleine kring van
intimi en hang niets aan de grote klok.
Maar als ik het scherp zie, moeten we leven
met een dwalende Paus die de onoprechtheid en de verwarring “viert”. Terwijl het Petrusambt nu juist draait om het ongeschonden
doorgeven van het geloofsgoed, schendt Franciscus dit. Nee, dat maakt hem niet
minder ‘paus’,
of ‘Heilige Vader’.
Zijn ambt blijft heilig, hij spreekt als persoon, niet als H. Leergezag. Thomas
More legde daarvan getuigenis af, die gaf zijn leven ondanks de slappe,
zwalkende paus van zijn tijd. Of die trouwens ook dwalende was, weet ik niet,
moet ik nog eens nalezen.
La Salette, Fatima, Leo XIII en JPII. Jaar
in jaar uit hoorden we samen dit soort - toen nog totaal onbegrijpelijke -
profetische woorden tot vervelens toe aan. En nu doet zich iets voor waarbij je
zegt van ‘joh, dit zou toch niet ... ‘, en je bent een hinderlijke traditionalist dat
je erover begint.
Maar dan Kardinaal Eijk. Wat zou hem in
hemelsnaam hebben bewogen toen hij in een interview de volgende zo heftige
uitlatingen deed?: als ik zie hoe de opvolger van Petrus faalt in het doorgeven
van het geloof, ontkom ik niet te denken aan 675 Katholieke Catechismus:
<Voorafgaand aan de komst van Christus moet de Kerk een laatste beproeving
doorstaan die het geloof van talrijke gelovigen zal doen wankelen. De
vervolging waarmee haar pelgrimstocht op aarde vergezeld gaat, zal het
"mysterie van de ongerechtigheid" onthullen in de vorm van een
godsdienstig bedrog dat de mensen een schijnoplossing biedt voor hun problemen.
De prijs die zij daarvoor betalen is dat zij afvallen van de waarheid>”.
Kardinaal Eijk en mgr. Mutsaers, ik dank
jullie heel hartelijk voor het zetten van de wekker!
Een bezorgde vader van een kinderrijk
katholiek gezin
