De nieuwste trend: Cancel Culture, het
uitsluiten van personen die in de ogen van sommige lieden in de fout zijn
gegaan. Deze trend is zelfs doorgedrongen tot in de app-groep van
basisscholieren. Argumenten doen er niet toe, je schreeuwt gewoon heel hard dat
iemand niet deugt. In Amerika is een open brief gepubliceerd ondertekend door
onder meer J.K. Rowling (auteur van Harrie Potter), waarin de ondertekenaars de
vrees uiten dat er van het maatschappelijk debat weinig overblijft. Sommige
meningen worden domweg gewoon niet geaccepteerd, films en tv-series worden
gecanceld, standbeelden worden omvergetrokken, sprekers worden door
universiteiten geboycot, bedrijven trekken zich terug uit programma’s zolang
Johan Derksen daar nog te zien is. De morele zelfingenomenheid van m.n.
progressieve activisten is stuitend.
Rowling kwam in een publicatie de term
“mensen die menstrueren” tegen en reageerde als volgt: “hoe noemden we die
vroeger ook alweer?” Ze houdt graag vast aan de sekse-aanduiding. Maar dit was
voldoende om een haatcampagne te starten tegen dit transfoobmens.
Ik geloof de verontwaardiging niet. Het is
mij te selectief. Als Maarten van Rossem en Jeroen Pauw zich kwetsend uitlaten
over christenen, hoor ik niemand die hen wil uitsluiten omdat ze christenfoob
zijn. Heeft iemand er al voor gepleit “The Last Temptation of Christ” of “The
Life of Brian” uit roulatie te halen. Degenen die hun mond houden zijn
dezelfden - geenszins belemmerd door enig historisch besef - die het standbeeld
van Peerke Donders willen neerhalen. Nogmaals, ik geloof hun verontwaardiging
niet. Elk weerwoord smoren, zelf geen argumenten aandragen, alleen maar
schreeuwen, en dat alles vanuit een morele superioriteit die men zichzelf
toedicht. Een ieder die zich begeeft buiten de grenzen van deze progressieve
orthodoxie wordt buitengesloten en gesanctioneerd. De inquisitie is terug van
weggeweest.
De doctrines en dogma’s van de linkse
maffia worden op stalinistische wijze gepromulgeerd op internet en vervolgens verwachten
ze dat de verketterde publiekelijk spijt betuigt over zoveel onwetendheid om de
rest van zijn leven in obscuriteit en isolatie verder te leven als straf voor
zijn vreselijke indiscreties.
De ironie is dat Rowling zelf tot het
progressieve kamp behoort en in het verleden zelf iedereen die zich niet in
haar meningen kon vinden vergeleek met de meest kwaadaardige personages uit
haar boeken (bij voorkeur met Voldemort, hij-die-niet-genoemd-mag-worden). Nu
overkomt haar hetzelfde. Ja, het is moeilijk bij te houden wat op dit moment
wel en niet deugt.
Dat is het dilemma van het progressieve
volksdeel: eindeloos moeten veranderen. Maar wat te doen als je echt ergens van
overtuigd bent en bij dit standpunt wilt blijven? Een voorbeeld. Ooit betekende
het bestrijden van racisme dat je geen acht moest slaan op huidskleur. Als je
nu weigert om kleur te zien ben je een geprivilegieerde bevooroordeelde
ignorante racistische witte man. Wat eens een progressief standpunt was, wordt
nu door progressievelingen verketterd. Pas dus op wat je zegt. Over twintig
jaar moet je ervoor boeten. Dat is hetgeen J.K. Rowling overkomt. Wat nu
doorgaat voor universele waarheid, kan morgen op minachting rekenen. Dat krijg
je als je het objectieve loslaat, als er geen objectieve maatstaven en ijkpunten
meer zijn. Dan regeren de jokers.
+Rob Mutsaerts