Volgens het verslag van Matić omvat "de seksuele en reproductieve gezondheid van alle individuen" onder meer het "recht om vrijelijk hun eigen seksualiteit te bepalen, met inbegrip van hun seksuele gerichtheid, genderidentiteit en -expressie, het recht om vrijelijk hun seksuele partners te kiezen", alsook om vrijelijk te beslissen "of, wanneer en op welke wijze zij een kind of kinderen willen krijgen", en het "recht op levenslange toegang tot de informatie, middelen, diensten en steun die nodig zijn om dit alles te verwezenlijken". Dit heeft niet alleen betrekking op het aanbod van reproductieve geneeskunde, maar ook uitdrukkelijk op recht op abortus.
De aldus gedefinieerde "seksuele en reproductieve rechten" worden hier beschouwd als mensenrechten. Het recht op leven van het ongeboren kind komt in de tekst in het geheel niet ter sprake. Integendeel, in het verslag wordt gesteld "dat schendingen van de seksuele en reproductieve rechten schendingen van de mensenrechten zijn, in het bijzonder van het recht op leven".
Dit leidt tot de bizarre conclusie dat abortusvoorstanders de ware beschermers van het leven zijn, terwijl pro-lifers het recht op leven zouden veronachtzamen. Een logisch gevolg van deze logica is volgens het verslag dat staten die abortussen alleen in bepaalde omstandigheden toestaan "vrouwen aldus dwingen clandestiene abortussen te ondergaan, naar andere landen te reizen of hun zwangerschap tegen hun wil niet te beëindigen, wat een schending van de mensenrechten en een vorm van gendergerelateerd geweld is". In het verslag worden de EU-lidstaten dan ook opgeroepen alle belemmeringen voor een volledige toegang tot deze kinderabattoirs weg te nemen. Met name de linkse partijen willen prenatale infanticide onderdeel maken van "de best mogelijke reproductieve gezondheidszorg". Infanticide in verband brengen met gezondheidszorg, hoe gek wil je het hebben. Dit betekent wetten die abortussen niet over de hele linie toestaan, in strijd zijn met de Rechten van de Mens!
Een tweede hoofdpunt is de gewetensvrijheid van artsen. Die wordt nadrukkelijk ter discussie gesteld door Matić. Al degenen die werkzaam zijn in de gezondheidszorg en morele bezwaren hebben tegen het uitvoeren van abortussen worden kaltgesteld: "In de toekomst moet het worden beschouwd als een weigering om medische zorg te verlenen en niet als een zogenaamd gewetensbezwaar." Een dergelijke weigering is strafbaar.
Maar er is nog iets dat de socialist Matić dwars zit, namelijk het recht van pro-lifers op vrije meningsuiting. Matic ziet het als een vorm van nationalisme en een neiging tot autocratie. Let op hoe Matic dit formuleert: “De anti-abortuslobby doet een beroep op nationale belangen om demografische doelstellingen te bereiken en draagt aldus bij aan de uitholling van de democratie en de persoonlijke vrijheden". Hoe subtiel, en hoe vals. Matic roept de EU-lidstaten op "de verspreiding van discriminerende en onveilige misinformatie over seksuele en reproductieve gezondheid en rechten tegen te gaan".
Matic eist nog meer. Hij wil dat het Europees Parlement de lidstaten oproept om "alomvattende seksuele voorlichting te verstrekken aan alle kinderen in het lager en middelbaar onderwijs ...", en dat het EP ervoor zorgt dat anticonceptiemiddelen door de overheden worden vergoed.
Nu is het wel zo dat gezondheidsbeleid, abortuswetgeving en onderwijsbeleid niet onder de bevoegdheid van de EU maar onder die van de lidstaten vallen. Vandaar dat Matic via een omweg toch de lidstaten verplichtingen wil opleggen op deze terreinen. Matic bestempelt zijn eisenpakket doodleuk als "de verwezenlijking van het grondrecht op gezondheid" en beweert dat dit alles onlosmakelijk verbonden is met de "uitbanning van gendergerelateerd geweld". Hierdoor worden pogingen om het leven van ongeboren kinderen beter te beschermen omgezet in een "uitholling van verworven rechten". Nogmaals, over de rechten van ongeboren kinderen wordt met geen woord gerept. Pro-lifers worden hier afgeschilderd als een "tegenbeweging tegen de rechten van de vrouw" en beschuldigd van het aansturen van "anti-democratiseringsprocessen in de EU".
Matic wordt gesteund door een groep parlementsleden (zes liberalen waaronder Sophie in ‘t Veld, drie socialisten, de Groenen, een communist en een lid van de christen-democratische EVP) die zichzelf het "Europees Parlementair Forum voor Seksuele en Reproductieve Rechten" noemt, zichzelf omschrijft als een NGO en, volgens haar eigen verklaringen, wordt gesteund door de WHO, de "International Planned Parenthood Federation" (IPPF) en de "Bill & Melinda Gates Foundation".
Op 23 juni zal duidelijk worden of een meerderheid in het Europees Parlement bereid is deze dwaze radicale abortuslobby en haar aanval op de vrijheid van meningsuiting en gewetensvrijheid te volgen. Zo ja, dan is het EP opgehouden een democratisch orgaan te zijn en kunnen we ons net zo goed aansluiten bij Noord-Korea.