Zieke genderideologie

Ineens is het overal: bij politici, ambtenaren, beleidsmakers, kerken, CEO’s, Brussel uiteraard. Gendermainstreaming. Het concept vindt zijn oorsprong in de 3de Wereldvrouwenconferentie van Nairobi (1985) en werd uitdrukkelijk bekrachtigd en goedgekeurd tijdens de 4de Wereldvrouwenconferentie in Peking. En ondertussen heeft het zich dus overal ingenesteld. Dat hebben ze knap gedaan. Hoe? Je begint met heel moeilijk kijken om de ernst van het onderwerp duidelijk te maken. Vervolgens maak je gebruik van taal om het een quasi wetenschappelijke toon te geven. Dan komen de toverwoorden ‘gelijke behandeling’ en ‘positieve discriminatie van vrouwen’ en niemand durft je nog tegen te spreken, want niemand wil als vrouwonvriendelijk bekend staan. Maar als je aan de voorvechters van Gender Mainstreaming vraagt wat het nou eigenlijk is, krijg je meestal een antwoord dat begint met: “Nou, voor mij betekent het dat....” en dan komt er van alles: gelijkstelling van vrouwen, tegen homofobie, voor vrouwenrechten, tegen transfobie. Iedereen maakt er maar van wat hem/haar/het ‘t beste uitkomt. Ik wil best zeggen wat het voor mij betekent: reality satire.

Is het reality? Jazeker. Je kunt er zelfs geld mee verdienen. Er zijn al leerstoelen, instituten die uiteraard een directeur met directeurssalaris nodig hebben, wethouders die deze satire in hun portefeuillle hebben en meer van dit soort instellingen die heel politiek correct de geslachtsgevoelige medeburgers willen beschermen.

Niemand heeft erom gevraagd, om toestemming is ook nooit gevraagd, laat staan gegeven. Men zal pas rusten als iedereen overtuigd is van de relevantie hiervan. Tot voor kort hadden we niet het flauwste vermoeden dat er daders en slachtoffers zijn van de “deterministische dwangheteronomistische maatschappij” die we kennelijk zijn, waaruit we bevrijd kunnen worden. Zolang dat nog niet tot iedereen doorgedrongen is, kunnen de genderisten op subsidie rekenen blijven. Vooral omdat niemand weet waar het nu eigenlijk om gaat in gender mainstreaming is succes voorlopig verzekerd. Er moeten in ieder geval “angsten overwonnen worden” en “vooroordelen afgebroken worden”. Als u dit allemaal maar onzin vindt, komt dat omdat u uw eigen angsten niet onder ogen wilt zien en niet wilt ontdekken dat u geen man of vrouw bent, maar een seksueel amalgaam. Dat wist u natuurlijk nog niet.

Als je voorzichtig oppert dat hier wel eens sprake zou kunnen zijn van de kleren van de keizer, krijg je nooit argumenten te horen om het tegendeel aan te tonen. Maar de keizer is naakt. De gender-onderzoekers zijn na talloze jaren van onderzoek noch nooit met aantoonbare resultaten gekomen die hun hypothesen zouden kunnen ondersteunen. Ondertussen kijken we met verbazing naar de naakte keizer en bekleden hem met fictieve kleding en is er niemand die er iets van zegt. Het wachten is op het kind dat in al zijn eerlijkheid roept dat de keizer in zijn blootje loopt.

U als man weet toch wel dat uw penis een sociaal construct is dat u opgedrongen is door de dwangheteronormativiteit die u vertelt dat u man bent. Maar dat is niet zo; dit is slechts het uitvloeisel van een sociaal construct hetgeen een residu is van Platoons en Thomistisch denken dat ervan uitgaat dat er zoiets als een objectieve waarheid bestaat. Maar dat is niet zo. De enige waarheid is uw gevoel. Inmiddels weten we dat we  ons moeten bevrijden uit de biologische boeien die ons eeuwenlang geketend hebben en dat we zelf ons geslacht kunnen kiezen. U kunt kiezen uit een stuk of zestig varianten. Het is ook niet noodzakelijk om je lichaam te verminken. Je laat het gewoon zoals het is en kiest gewoon het gender waar je je op dat moment fijn bij voelt.

Ik noemde het hierboven reality satire. Reality, in de zin dat iedereen zich er mee bezig houdt, c.q. mee lastig gevallen wordt. Satire, in de zin dat het waanzin is. Dat ik het waanzin vind, komt waarschijnlijk door mijn opvoeding. Mijn moeder was geen feminist en ook al niet bi-seksueel . En ze heeft mij altijd als een jongen beschouwd. En ik mocht cowboy en indiaantje spelen. Inclusief revolver. Waarschijnlijk verklaart dat volgens de genderclub mijn witte-boze-man-mentaliteit. En mijn vader zorgde ervoor dat mijn moeder niet uit huis hoefde te werken en vooral huismoeder kon zijn. Dat beschouwde zij als een voorrecht. Ook dat nog. Hoe onderdrukkend, zal het gendergenootschap zeggen. Tegen deze achtergrond is het echter wel vreemd dat de vrouwenbeweging die aan de basis van de genderbeweging staat, zich altijd nadrukkelijk op haar biologische vrouwelijkheid beroept (‘vrouwenbeweging’ klinkt niet echt genderneutraal).

Dat men mij als schrijver van dit soort stukjes achterlijk, fundamentalistisch, anti-feministisch, intolerant, homofoob, biologistisch en meer van dergelijke fraaie termen toedicht, ach dat mag. Daar kan ik prima tegen. Maar ik hoor graag argumenten, maar die hoor ik nooit. Ik doe graag een beroep op de rede, dan kunnen we het er eens in alle rust met elkaar over hebben. Ik vermoed dat de overgrote meerderheid van de wereldbevolking de hele genderdiscussie een onzinnige discussie vindt. Maar kennelijk wordt het ons niet gegund er een andere mening op na te houden. Dan wordt ons ongevoeligheid toegedicht voor hen die werkelijk problemen ondervinden op dit vlak. Maar ondertussen wordt de meerderheid een minderheidsstandpunt opgedrongen. Ik blijf mij daartegen verzetten. Lezingen op universiteiten worden afgezegd na protest van genderactivisten omdat degene die de lezing zou verzorgen niet voldeed aan de diversiteitseisen van de activisten. Argumenten werden niet aangevoerd. Het overkwam Jordan Peterson. Hij weigerde mannen en vrouwen neutraal aan te spreken. Naar zijn argumenten werd niet gevraagd. Hoe on-academisch! Het toppunt is wat mij betreft de kwestie van docent lichamelijke opvoeding Robert Oppedisano, werkzaam op een school in Port Richey (Florida). Het is daar de normale gang van zaken dat na het gymmen een mannelijke leraar toezicht houdt bij de jongens bij het douchen, en een vrouw bij de meisjes. Op een dag komt er een meisje de jongenskleedkamer binnen die zegt dat ze zich identificeert als een jongen. Het meisje wilde de kleedkamer niet verlaten. De gymdocent heeft toen maar zelf het kleedlokaal verlaten. Hij meende dat het niet gepast was als hij aanwezig zou zijn bij het omkleden en douchen van een minderjarig meisje. En om die reden is hij ontslagen! Hij had het meisje immers niet geaccepteerd in haar ‘jongen’-zijn. Kortom, hier wordt een docent verplicht present te zijn bij een minderjarig naakt meisje! Hoe absurd wil je het hebben? Dat de jongens zich er ook buitengewoon ongemakkelijk bij voelden was ook al niet relevant. De genderterreur gaat extreem ver. En we staan erbij en kijken er naar. In naam van tolerantie gaat men uiterst intolerant om met degenen die er een andere mening op nahouden. Tolerantie betekende ooit het verdragen wat men sterk afkeurt. Nu wordt van een tolerant persoon verwacht dat hij zelfs geen gevoel van afkeuring heeft. Dat is iets heel anders.

De aanleiding voor mij om dit stukje te schrijven is overigens een andere. Vorig jaar heeft een vijftienjarige jongen zich van het leven beroofd. Ik kende hem redelijk goed. Een goeie jongen, wel heel erg onzeker. Hij meende dat hij wellicht in een verkeerd lichaam zat. Hij werd door een gendercoach (ik wist niet dat die bestonden) sterk aangemoedigd zich om te laten bouwen. Dat zou moedig zijn en ook gewaardeerd worden door zijn omgeving. Er zijn veel gesprekken met hem en ook zijn ouders gevoerd. Hij zou er ook een stuk zelfverzekerder van worden. Uiteindelijk heeft hij het gedaan. Daarna had hij te kampen met zware depressies. Hij voelde zich verminkt en geheel identiteitsloos. Op een gegeven moment kon hij het leven niet meer aan en benam zich van het leven. Zijn ouders hebben nooit meer iets van de “gendermaffia” zoals zij dat noemen gehoord. Niemand heeft ook maar enig medeleven betoond. Het paste kennelijk niet in hun straatje, of beter gezegd in hun zieke ideologie. Wat mij betreft zijn ze medeplichtig aan moord.

Ik ben fantastisch, want ik doe niks...

Je kunt geen held zijn zonder inspanning. Dat was altijd inherent aan heldhaftigheid: dat het je iets kost. Een heldhaftige reddingspoging gaat gepaard met het in gevaar brengen van jezelf. Maar bij de ecologische ethiek gelden andere normen: zo weinig mogelijk inspanning, vooral dingen níet doen. De ethische kwaliteit van menselijk handelen wordt afgemeten aan dingen die je vermijdt. De maatstaf is tegenwoordig je CO2-voetafdruk, de hoeveelheid koolstofdioxide die een mens uitstoot: je bent een beter mens naarmate je minder CO2 de wereld in helpt. Zoiets als een golfhandicap. De beste golfer is degene die de minste slagen nodig heeft. Bij bijna elke andere sport is het andersom: hoe meer je scoort, hoe beter je het doet. Maar de ecologie-moraal is die van de golfsport: de beste mens is degene die aan het eind van zijn leven het minste koolstofdioxide heeft geproduceerd. 500 dagen ademhalen is net zo erg als 319 liter diesel verbranden. Het is maar dat u het weet; ook helemaal niks doen levert een hoop ellende op. Maar goed, de ethisch meest hoogstaande mens is dus degene die de minste kilometers met zijn auto rijdt, het minste vlees eet, de kachel op de laagste stand zet, en ja, het minst ademt. Lang leven is niet goed voor het milieu.

Als het om ethiek gaat, wil de Bijbel ons nog wel eens van advies dienen. Hoe staat het daar met de koolstofdioxide? Men maakte zich toen nog niet druk over methaanuitstotende koeien en men zocht ook niet naar alternatieven voor strohalmen, maar je komt in het Nieuwe Testament wel een gezelschap tegen dat als hoogste norm had: niets doen. Met name op zaterdag. Farizeeën waren erg in hun nopjes over deze vondst. Niks doen en daarmee de hemel verdienen. Kom er maar op. Maar er was iemand die hen wees op de onzinnigheid van hun opvatting over ethiek. Toen Jezus een man met een verschrompelde hand zag, wilden Hij hem genezen. Maar het was sabbath, kortom, het was niet de bedoeling dat je iets deed, dus ook niet het verrichten van een wonder. Jezus stelde de simpele vraag: ‘wat doe je als je schaap in een kuil valt? Dan haal je dat arme beest er toch uit, ook al is het sabbath. En wat betekent nu een schaap vergeleken met een mens? Het is dus geoorloofd op sabbath goed te doen’. Vervolgens genas Hij de man. En wat deden deze volgens henzelf ethisch hoogstaande mannen? Ze besloten een plan te smeden om Jezus uit de weg te ruimen. Over ethiek gesproken. Uit dit voorval komt de kern van het conflict tot uiting. De Farizeeën volgen hun strenge regels van niets-doen (niet werken op sabbath, geen onreine spijzen eten, niet omgaan met onreine mensen te cetera), terwijl Jezus een positieve actieve houding voorstaat.

De boegbeelden van huidige ecologische ethiek vertonen veel gelijkenis met de huichelachtige Farizeeën, d.w.z. mooi weer spelen, maar het niet echt menen; niks doen en huichelen. Neem nou die Hollywoodsterren die in privé-vliegtuigen de wereld rondvliegen, maar wel in een elelctrische Tesla gaan rijden omwille van het milieu. Of Greta Thunberg die met een zeilboot naar een klimaatbijeenkomst gaat, maar niet met dit zeilschip terug naar huis vaart. Er waren vijf bemanningsleden nodig die met het vliegtuig naar de plek vlogen waar het schip zich bevond om er vervolgens mee naar huis te varen. Greta zelf ging met het vliegtuig naar huis. (hebben ze in Zweden trouwens geen schoolplichtambtenaren?).

Overal waar God ‘ja’ tegen zegt, zegt de duivel ‘nee’ tegen. Goethe verwoordde dit in zijn befaamde werk Faust. Daar laat hij Mephistopheles (de duivel) zeggen:

“Ich bin der Geist der stets verneint!Unde das mit Recht; denn alles was entstehtist werth daß es zu Grunde geht;Drum besser wär's daß nichts entstünde.So ist denn alles was ihr Sünde,Zerstörung, kurz das Böse nennt,Mein eigentliches Element.”

Het devies van de duivel is het eeuwige nee tegen het leven van iedere mens tegen wie de duivel zich in hoogmoed verzet. Want daar gaat het tenslotte om, de intrinsieke waardigheid van iedere mens. Daar verzet de duivel zich per definitie tegen. Het gaat immers om Gods schepping. In de ecologische ethiek wordt de waarde van de mens afgemeten aan hoeveel schade hij aanbrengt aan de natuur. Hoe minder, hoe beter, hoe hoogstaander. Tot nul reduceren gaat niet zolang je adem blijft halen. Het wordt gewaardeerd als je doodgaat. Dat mag cynisch en macaber klinken, maar zijn we daar zo ver van verwijderd? We zijn al zover dat je erop aangekeken wordt als je drie kinderen op de wereld hebt gezet. Extincties Rebellion Nederland heeft het motto van Faust omarmt: “Drum besser wär’s, dass nichts entstünde”.

Ja, het is goed je een en ander te ontzeggen. De vastentijd is daarvoor de tijd bij uitstek. Matigheid is een christelijke deugd. Bijdragen aan een verantwoorde ecologie is een christelijke plicht. Maar zoals zo vaak eten hebben revoluties de neiging hun eigen kinderen op te eten. De leuze van de Franse Revolutie ‘vrijheid, gelijkheid en broederschap’ ontaardde in lynchpartijen. De communistische heilstaat leidde tot de grootste volkerenmoorden die de geschiedenis kent. De sharia bracht niet de heilstaat voor allen, maar de hel voor velen. Jezus hief het gebod om de sabbath te onderhouden niet op, maar stelde er het gebod van de naastenliefde tegenover. Het is niet het een of het ander. Het is zoals altijd in de Kerk het een èn het ander. Jezus noemt hen die alle zelf ontworpen voorschriften in acht nemen, maar geen oog hebben voor barmhartigheid huichelaars. Je bent geen goed mens, laat staan een held, omdat je in een hybride auto rijdt of met een zeilboot naar een milieucongres vaart. De echte helden zijn nog steeds degenen die goed doen, louter omdat het goed is zonder enig eigenbelang, en daarbij hun linkerhand niet laten weten wat hun rechter doet.

Christenfobie

Christenfobie

Terwijl de Katholieke Kerk een groot voorstander is van vrijheid van religie, zijn christenen zelf de meest vervolgde bevolkingsgroep ter wereld. Merkwaardigerwijs is daar in de media nauwelijks aandacht voor. Dat is vreemd als je bedenkt dat de media (terecht) wel royaal aandacht heeft voor antisemitisme, vervolgde moslims, rassendiscriminatie en homohaat. Om een of andere reden lijkt het wel alsof men selectief verontwaardigd is als het gaat om schending van de meest fundamentele mensenrechten. Er zijn vandaag de dag oneindig meer slachtoffers van christenvervolging dan ten tijde van keizer Nero. En dat zegt wat. Elke tien minuten van elke dag valt er een martelaar te betreuren. Eén op de tien christenen - dat zijn er dus zo’n 220.000 - loopt dagelijks gevaar!

Kennelijk denkt de Westerse pers er gewoon niet aan dat christenen massaal vervolgd worden. Wellicht komt dat omdat men gewend is dat christenen in het Westen een meerderheid vormen en zich om die reden niet kunnen indenken dat christenen aan extreem geweld onderhevig zijn. Maar in de meeste delen van de wereld vormen zij een bedreigde minderheid.  Wereldwijd worden christenen gemarteld en gedood en het Westen doet alsof het niet bestaat. Overigens niet alleen door moslimextremisten. In landen als Pakistan en China komt het gevaar van de Staat. In Irak vindt genocide plaats: van de anderhalf miljoen christenen die er nog waren in 2003 zijn er nu nog 220.000 over. In 2014 koloniseerde IS Noord-Irak en voerde etnische zuiveringen door. Hierover vernam je weinig in het nieuws, althans niet van het feit dat de slachtoffers veelal christenen waren, alleen maar omdàt het christenen waren.

De Westerse media negeren deze stille schreeuw om aandacht. Het gaat hier niet om politiek. Het is geen links of rechts issue, nee, het gaat om mensen die arm zijn, in de vuurlinie staan, die niet om politieke redenen gemarteld vermoord worden, maar omdat ze trouw willen blijven aan hun geloof. Genoeg! Genoeg! Waarom interesseert het jullie niet?! Waarom zijn jullie zo selectief in je verontwaardiging?!

Ondertussen waart er in Westerse wereld een ander spook rond. Kenden de Verenigde Staten  destijds het McCarthyisme dat de vrijheid bedreigde door alles wat naar communisme riekte verdacht te maken. Velen raakten door de beschuldigingen hun werk kwijt, zodat hun carrière werd verwoest, en sommigen werden zelfs gevangengezet. Momenteel heerst een nieuw McCarthyisme. De onderwerpen Maoïsme, Trozkisme en andere varianten van communisme zijn vervangen door identiteit, gender en huwelijksvarianten. Het is onbespreekbaar en wie zich ertegen verzet wordt onmiddellijk beschuldigd van hatespeech. Discussie is niet mogelijk als terstond de discriminatiekaart wordt getrokken. In het Westen zijn de christenen inmiddels ook een minderheidsgroep geworden. Zij is de enige minderheidsgroep die er zich niet op mag beroepen dat zij gediscrimineerd wordt. We kunnen stellen dat er naast islamfobie nu ook sprake is van christenfobie.

verschenen op Kn.nl

Zijn de koeien gek of wij?

Zijn de koeien gek of wij?

Ik schijn niet de allergrootste fan van paus Franciscus te zijn. Ik ben inderdaad niet echt blij met Amoris Laetitia, met zijn hommage aan Pachamama, met de rücksichtlose ontmanteling van het JP II Instituut en met zijn vriendjespolitiek. Maar ere wie ere toekomt. Zijn overweging bij Urbi et Orbi was indrukwekkend. En zijn obeservatie van het Coronavirus onlangs in een interview met een Spaanse journalist (zie: Breitbart) snijdt hout.

Op de vraag of het Coronavirus een wraakactie van de natuur is op de mensheid, antwoordde de paus dat de natuur om aandacht schreeuwt: “Er is een gezegde dat luidt: ‘God vergeeft altijd, mensen vergeven soms, de natuur vergeeft nooit: aardbevingen, overstromingen, de natuur laat zich horen opdat wij meer aandacht aan haar zouden besteden’ “.

Is het virus een wraakactie van de natuur? Ik zou het niet weten. Wat ik wel weet, is dat marktpartijen zoals we die in China tegenkomen geen onwaarschijnlijke bron zijn van pandemieën. Levende dieren van allerlei verschillende soorten worden daar ter plekke afgemaakt, het bloed van het ene dier vloeit samen met dat van het andere beest, bacillen en bacteriën van vogels, koeien, varkens en honden vermengen zich (een soort Tinder, maar dan voor virussen). Een serieus blad als Smithsonian waarschuwde drie jaar geleden al dat China de ground zero zou kunnen worden toekomstige pandemieën, dankzij de Chinese praktijken met dieren.

Maar het gaat er niet alleen in China zo aan toe. In 1990 waarschuwde James Goldsmith in zijn boek The Trap al voor de praktijken van Britse boeren, die van koeien een soort kannibalen maken door koeien afval van geslachte koeien - waaronder beenmerg en hersenen - te voeren om kosten van proteïne uit te sparen. Goldsmith waarschuwde dat dit zou kunnen leiden tot merkwaardige ziekten zoals de hersenaandoening Kuru. Goldsmith werd voor paniekzaaier uitgemaakt, totdat de Gekke Koeienziekte uitbrak. Onderzoek wees inderdaad uit dat het eten van koeienhersenen door koeien de oorzaak was.

De vraag is of wij verstandiger te werk gaan. Dankzij bijvoorbeeld subsidie op graan, zijn we enorme bergen graan gaan produceren. Het maakte niet uit of er vraag en afzet was, je kreeg toch wel je geld overgemaakt. Hadden we dat al niet eerder meegemaakt met boter en melk? Maar nu werd het overtollige niet doorgedraaid, maar aan koeien te eten gegeven. Zoals we weten zijn koeien geschapen om gras te eten. Ze werden dus ziek en om dat tegen te gaan vermengen we het graan met antibiotica die koeien weerbaar maken tegen bacteriën die ze dankzij het eten van graan ziek maken. Op dezelfde manier mishandelen we varkens, die zoals bekend genetisch dicht bij de mens staan. Dat de Varkenspest overdraagbaar bleek op mensen hoeft niet echt te verbazen.

Is de Corona pandemie an Act of God omdat wij sollen met Zijn schepping? Volgens mij doen wij het onszelf aan. Als je de gebruiksaanwijzingen van een fabrikant niet opvolgt moet je dat zelf weten. Maar waarschijnlijk overleeft je product het niet. Of jijzelf niet. Als je de gebruiksaanwijzing van de Schepper van de natuur negeert, gaat ook dat naar de bliksem. En wij ook. Geef God niet de schuld voor wat we zelf doen.