De Britse verpleegster Lucy Letby zal de rest van haar leven in de gevangenis doorbrengen. Vorige week werd ze schuldig bevonden aan de moord op zeven baby’s en de poging tot moord op nog zes anderen. Voor al deze gevallen krijgt ze levenslang. De wreedheid, de berekening en het cynisme waarmee deze misdaden werden gepleegd rechtvaardigen de beslissing om Letby geen gelegenheid te geven om de gevangenis vervoegd te verlaten. De strenge veroordeling komt niet als een verrassing. In het proces dat in totaal tien maanden duurde, toonde Letby nooit berouw.
Letby werkte op een afdeling waar te vroeg geboren baby’s werden verpleegd. Het ging in veel gevallen om tweelingen en drielingen. Volgens rechter Goss waren het de ’meest kwetsbare’ kinderen die men zich kan voorstellen. Ze werden vermoord door injecties met insuline, zuurstof en overvoeding. God redde onze baby”, aldus een van de moeders. „Maar toen werd ze gevonden door de duivel.”
Er zijn heel wat Lucy Letby-verpleegsters werkzaam in Vrouwen Medisch Centra. Dat is een vriendelijke naam voor centra waarbij een levend ongeboren kind in stukken uiteen wordt getrokken. Volgens het handboek voor abortusopleidingen is dit de favoriete abortusmethode, deels omdat ze goedkoper zijn dan andere beschikbare methoden. Lucy Letby ging minder rigoureus te werk en krijgt desalniettemin levenslang. Dat lijkt mij terecht. De strenge veroordeling komt niet als een verrassing, zo lees ik. Vooral omdat het om de meest kwetsbare kinderen ging die je je maar kan voorstellen.
De verpleegsters van abortusklinieken krijgen een andere behandeling. Ze krijgen een salaris voor hun werk. Ook als het de meest kwetsbare kinderen betreft. En de kinderen worden niet vermoord door injecties, maar door ze uit elkaar te trekken. Armpjes, beentjes en ook het hoofdje wordt van de romp getrokken. Ze hebben daar een vriendelijk woord voor bedacht: curettage. Ook hier is de duivel aan het werk, maar hij is goed vermomd. Zo goed zelfs dat het Europees Parlement ervoor pleit om dit beulswerk tot grondrecht te verheffen. De als Medisch Centrum vermomde abortuskliniek in Den Bosch vermeldt geruststellend: “Jouw ziektekostenverzekeraar wordt niet op de hoogte gebracht en de behandeling gaat niet ten koste van jouw eigen risico”. Dat is fijn voor de moeder. Over het kind wordt niet gesproken. Die eindigt bij het medisch afval.
Het komt kennelijk hier op neer: als een gewenst kind gedood wordt in de moederschoot is er wereldwijde verontwaardiging. Als het kind niet gewenst is eindigt het geruisloos in de container.
Iemand van 80 jaar oud is dezelfde mens als toen hij 3 jaar was. En ook dezelfde persoon toen hij zich nog in de moederschoot bevond. Wanneer valt het kwartje om dit simpele feit onder ogen te zien?
+ Rob Mutsaerts