Op de dag van de nationale dodenherdenking schotelt het liturgisch rooster ons een fragment voor uit het evangelie van Johannes. We horen Jezus zeggen: “Mijn vrede geef ik u. Niet zoals de wereld die geeft geef ik hem u”.
Hoe wordt vrede gecreëerd? Door politici? De Franse Revolutie beloofde vrijheid, gelijkheid en broederschap. Niet veel later maakten de guillotines overuren. Sommigen waren kennelijk gelijker dan anderen. De communisten beloofden het aards paradijs. Het werd een hel, en niet alleen voor hen die in de goelags belanden. Wat beloofde Hitler allemaal niet: vrede en veiligheid. De vernietigingskampen spraken andere taal. De Taliban beloofde een walhalla. Ook dat mondde uit in helse taferelen.
Ja, hoe creëren we vrede? Door het World Economic Forum? Door algemene vreedzame herbewapening met het oog op vrede. Door filosofen die ons voorspiegelen wat tot vrede strekt. Door gendergelijkheid: equality for everyone? Het moge duidelijk zijn, op deze manier zal vrede geen werkelijkheid worden. Waarom niet? Slechts om één reden: omdat vrede en veiligheid altijd met elkaar worden verward. Er is geen weg naar vrede door de weg naar veiligheid. Vrede moet in feite "gedurfd" worden, het is het grote risico waarvoor geen verzekeringen bestaan. Vrede is het tegendeel van veiligheid. Veiligheid nastreven betekent wantrouwend zijn en dat wantrouwen leidt weer tot onvrede en geweld. Veiligheid zoeken betekent zichzelf willen beschermen, vrede betekent iets heel anders. Vrede wordt niet met dit soort wapens gewonnen; vrede wordt gewonnen door de weg die naar het kruis leidt.
“Mijn vrede geef ik u. Niet zoals de wereld die geeft geef ik hem u”, zegt Jezus. Nee, echte vrede gaat niet samen met veiligheid. De verleiding om het een tot het ander te reduceren, of erger nog, het een in het ander te incorporeren, is een voortdurende verleiding. Ook veiligheid voor het Coronavirus zal de wereldvrede niet herstellen. Evenmin zal het vaccin de vrede in de harten en in de wereld herstellen. Om Corona aan te grijpen om een Great Reset - een grote herschikking - te bewerkstelligen, is dan ook een grote misvatting. En toch wil het World Economic Forum ons doen geloven dat dit de vrede zal bevorderen. Om de Great Reset mogelijk te maken is volgens Klaus Schwab - de voorman van het World Economic Forum - een “nieuwe economische en politieke orde” noodzakelijk; een nieuwe maatschappelijke orde dus. De bestaande nadruk op natiestaten wat betreft het nemen van economische en politieke beslissingen – al dan niet in supranationale verbanden – moet worden vervangen door governance op wereldschaal, ook wel een wereldregering of ‘New World Order’ genoemd.
De vorige grote transitie werd werd ingeleid door de Industriële Revolutie, begin 19e eeuw. Het beloofde welvaart, minder armoede en daardoor grotere kans op vrede. Dat laatste klopte niet. De eeuw die erop volgde was de bloedigste ooit. Vandaag de dag in 2021 is industriële productie niet meer de belangrijkste bron van economische waarde-creatie en bevinden zich geen industriële bedrijven meer in de top van 's werelds grootste ondernemingen. De grootste ondernemingen zijn vooral digitech-bedrijven (Apple, Amazon, Facebook, Google), beleggers en banken (zoals Berkshire Hathaway en JP Morgan Chase) en farmaceutische bedrijven (zoals Johnson & Johnson en Pfizer). Als gevolg van de veranderende machtsverhouding passen de mondiale spelers zich steeds minder aan de nationale wetten en regels aan. Steeds meer leggen deze ondernemingen hùn regels op aan klanten in terms and conditions, gedragen zich als 'regelgevende instanties' en worden daarom ook wel aangeduid met de term corporate-states. Deze corporate-states streven naar voor hen zo gunstig mogelijke en wereldwijd uniforme regels in natiestaten.
Geen van deze corporate-states zijn echter democratieën. Hetzelfde geldt trouwens voor de Verenigde Naties. Er is op wereldschaal geen democratisch feedbacksysteem om de belangen van burgers te dienen. Grote landen – vooral China en de Verenigde Staten – zijn nog machtig genoeg om invloed te hebben op deze maatschappelijke ontwikkeling op wereldschaal, maar andere natiestaten zijn dat niet meer.
The Great Reset van Klaus Schwab is het voorstel van de World Economic Forum aan de wereldgemeenschap over hoe de toekomstige samenleving eruit moet zien. Dit is gebaseerd op de belangen van de internationale corporate-states. Het betekent een transitie naar een World Government waarin nationale staten ondergeschikt zijn en waarin internationale organisaties, ngo's en de VN wereldwijd de publieke regie krijgen. De World Economic Forum heeft de pandemie aangegrepen om The Great Reset te versnellen. In The Great Reset is geen rol weggelegd voor democratische feedback-mechanismen om de belangen van het overgrote deel van de burgers in de wereld te kunnen dienen. De bedoelingen klinken nobel: “You'll own nothing. And you'll be happy.” (Beweerde Stalin dit ook niet?). En uiteraard brengt het ons “closer to worldpeace”. Maar het hoeft niet te verbazen dat de grote pleitbezorgers naast Klaus Schwab Bill Gates, George Soros en Jeff Bezos zijn. Dat ook het Vaticaan zich met dit gezelschap ingelaten heeft, is pijnlijk. De enige ware Verlosser van de wereld, de enige bouwer van genezende vaccins voor ziel en lichaam is die Verlosser die reeds op aarde is gekomen. Wij hoeven ons alleen maar door Hem te laten "inenten" en alleen dan zal er vrede in ons hart neerdalen. En daardoor in de wereld om ons heen.