Pathologie is het nieuwe normaal

De geschiedenis leert dat culturen en beschavingen kunnen verdwijnen. Sommigen door natuurrampen, anderen door moreel verval of andere vormen van zelfmoord. Het gaat in Ieder geval gepaard met verlies van culturele identiteit. Het Avondland is momenteel bezig zelfmoord te plegen. In Batley (Engeland) werd drie weken geleden een docent geschorst omdat hij een Mohammed-cartoon in zijn les had laten zien. Tegelijk werden 265 km naar het zuiden in Oxford de composities van Beethoven en Mozart uit de muziekcollege’s geschrapt omdat “hun notenschrift kolonialistisch is” en “deze witte Europese muziek uit de tijd van de slavernij stamt en bij gekleurde studenten leed kan veroorzaken”. Ik zou dit graag zelf verzonnen hebben - ik houd wel van absurdistische scènes - maar helaas, dit is realiteit. Dat maakt het pas echt absurd. De ouders van de Islamitische kinderen vonden dat niet genoeg en beschuldigde de schoolleiding van “Islamofobie” en eisten dat er grenzen werden gesteld aan de vrijheid van meningsuiting. Uiteraard heeft het schoolbestuur zich uitgeput in nederige excuses.

Ik vraag mij dan telkens af: menen ze dat echt (sorry dat wij vrijheid van meningsuiting hebben gepropageerd), of zijn ze gewoon bang voor represailles. Want ja, je weet hoe het afliep met Samuel Paty. Sommigen linkse media durfden zelfs te beweren dat deze Samuel Paty dat over zichzelf had afgeroepen.

Bij ons te lande is het al niet veel beter. Onlangs verscheen een nieuwe Nederlandstalige uitgave van het meesterwerk van Dante, De Goddelijke Comedie. Dante maakt een reis langs de hemel, de hel en het vagevuur. En wie komen we volgens Dante allemaal in de hel tegen: o.a. enkele pausen en de profeet Mohammed.  Oei, dacht de uitgever, dat zou wel eens kwetsend kunnen zijn voor moslims. Waarom niet voor katholieken, is geheel onduidelijk. Die domme Dante, zo moet ook de vertaler gedacht hebben, heeft weer eens geen rekening gehouden met de woke-cultuur van 2021. Misschien moeten we nu ook maar meteen het graf van Dante in Ravenna ruimen. Maar is het niet de taak van vertalers om te vertalen wat er staat? Of behoort censureren ook tot zijn taak?

We hebben niets geleerd van de moord op Pim Fortuyn in 2002 en Theo van Gogh in 2004. Toen kwam de discussie over vrijheid van meningsuiting los. Marcel van Dam had kort daarvoor Fortuyn nog een “buitengewoon minderwaardig mens” genoemd. De mening van Fortuyn mocht van van Dam niet geventileerd worden. Ik herinner mij nog de krokodillentranen van Van Dam c.s. toen Fortuyn vermoord was en aanvankelijk niet eens vermeld mocht worden door wie. Ik heb mij toen voorgenomen om nooit meer mijn stem uit te brengen op het gezelschap B-acteurs dat zich volksvertegenwoordigers noemt. (Ik maak op dit moment graag een uitzondering voor Pieter O. Het is tekenend dat hij zelfs door zijn eigen partij ‘lastig’ gevonden wordt).

En zo gaat de cultuur van het Avondland langzaam maar zeker teloor. Over het algemeen komt daar geen geweld aan te pas. Van het christelijke gedachtengoed waarop onze cultuur gebouwd is, is weinig meer over. Het geseculariseerde Europa - met uiteraard Nederland trots voorop - heeft geen houvast, geloof of ruggengraat meer over. We hebben er vrijwillig afstand van gedaan. We hebben zelf de witte vlag gehesen. We hebben onszelf overgegeven. Het is geen vijandige overname; het is simpelweg zelfmoord. We geven toe aan hypergevoelige activisten, mainstreammedia, en politici die bang zijn niet woke genoemd te worden. Daarom geven we (bisschoppen niet uitgezonderd) toe aan elke gril van het  LGBTQt/mZ-front.

Met een pathologische gedrevenheid moet en zal iedere afwijkende mening moeten wijken. Nu is pathologie een normaal voorkomend verschijnsel, maar het wordt wel een probleem als het niet meer als stoornis gezien wordt. Ondertussen neemt de dwang toe. Wie niet politiek correct is, wordt uitgesloten (gecanceld) of uitgescholden voor ‘racist’ of liever nog ‘nazi’. De vrijheid van meningsuiting staat wel degelijk onder druk. Er wordt niet meer geargumenteerd. Men weerspreekt niet meer met tegenargumenten, maar met haat. Je komt meteen voor het Tribunaal gedaagd en zonder wederhoor veroordeeld. Degenen die hier voorstander van zijn noemen zich ‘woke’. ‘Woke’ is de tirannie van de ‘slachtoffers’ die hun agressie als noodweer verkopen. Dat politiek en media hierin vergaand meegaan, maakt duidelijk dat onze maatschappij hysterie niet meer als pathologisch, maar als normaal is gaan zien. Alles wat niet woke is wordt onmiddellijk als extreemrechts neergezet. Neurose is het nieuwe normaal geworden. We leven niet in een postmoderne tijd, maar in een anti-moderne tijd.

Zelfs de wetenschap is zichzelf niet meer. Zelfs logica en wetenschap worden weggezet als ‘witte concepten’. De woke-ideologen zijn van mening dat zelfs wetenschap een onderdeel is van een kwaadaardige machtsstructuren van ‘geprivilegieerde witte mensen’. Zo wordt bijvoorbeeld de biologie ontkend. Onlangs werd mij gevraagd naar mijn mening over genderdysforie. Ik uitte mijn mening dat de natuur bepaalt of je een jongen of een meisje bent. Er ontspon zich uiteraard geen discussie, maar een scheldkanonnade: racist, homofoob, transfoob. Toen het gezelschap uitgeraasd was vroeg ik wat zij ervan vonden dat ik celibatair leefde. Zij meenden dat dit tegennatuurlijk is. Wat?!, zei ik, je vindt mijn leefwijze tegennatuurlijk! Racisten, nazi’s, ....