Amazonesynode
Als je het Werkdocument van de zogeheten Amazonesynode leest, lijkt het wel dat het de bedoeling is dat de synode uitdraait op een nieuwe religie. Een soort eco-socialisme, een amalgaam van ecologie, klimaatverandering, oecumene, viri probati, wijding van vrouwen en, oh ja, een enkele keer een vermelding van Jezus, maar dan niet als Zoon van God, Verlosser, maar Jezus de filosoof, revolutionair en hippie. Jezus krijgt zijn plaatsje in het Pantheon, als een van de velen. De bisschoppensynode voor het Pan-Amazonegebied vindt merkwaardigerwijs niet plaats in het Amazonegebied, maar in Rome. Eveneens merkwaardig is dat talloze bisschoppen en kardinalen - allen van een en dezelfde signatuur - van buiten het Amazonegebied uitgenodigd zijn. En dan is er nog iets aparts: je vindt er tal van seculiere doelstellingen in. Integrale ecologie is er een van.
Het Werkdocument omarmt pantheïsme (hetgeen de Kerk altijd afgewezen heeft) en erkent heidens bijgeloof als bron van openbaring (alternatieve wegen die leiden tot verlossing; daarmee zeg je impliciet dat het verlossingswerk van Christus niet uniek is; Hij is gewoon één van de velen). Al bij al ontdoet het document - goedgekeurd door Franciscus - de Kerk van haar identiteit zoals zij die altijd verstaan heeft. Het gaat met geen woord over het verlossingswerk van Jezus, over bekering, misoffer of sacraliteit. Het omarmen van bomen wordt hoger aangeslagen.
De paus heeft onlangs nog eens opgemerkt met iedereen in debat te willen gaan. Behalve als je Burke heet, of Müller. Burke en Brandmüller wachten nog steeds op antwoord op enkele eenvoudige vragen (de zogeheten ‘dubia’). Het wonderlijke is dat zelfs de media geen kritiek op de paus dulden. Burke c.s. worden door de pers verketterd. Dat is buitengewoon verwonderlijk als je weet dat diezelfde media kritiek op Johannes Paulus II en Benedictus een vanzelfsprekende zaak vonden. Een ieder echter die kritiek heeft op paus Franciscus wordt weggezet als onderdeel van een complot om de paus weg te krijgen, terwijl ze alleen maar enkele vragen hebben gesteld. Je zou zeggen, geef gewoon antwoord, dan ben je er vanaf. Op vragen van journalisten over de verklaring van aartsbisschop Vigano antwoordde de paus dat ze dat maar lekker zelf uit moesten zoeken. En kritiek uit Amerika beschouwt hij als een eer. Een schisma vreest hij ook al niet, zo vertelde hij journalisten op de terugvlucht van Afrika naar Rome. Als het daar op uitdraait, het zij zo. Ik vrees een schisma wèl. Dat is werkelijk het slechtste dat de Kerk kan overkomen. Op de terugvlucht van Mauritius voegde de paus er nog aan toe dat kritiek heilzaam is. Vervolgens merkte hij op “dat niet alleen Amerikanen kritiek op mij hebben, maar ook binnen de curie zijn er kritikasters”. Waarom nodigde de paus de vier kardinalen van de ‘dubia’ niet gewoon uit om er eens over te praten. Dan was hij geloofwaardiger overkomen als bruggenbouwer (pontifex) en zou hij heel wat verwarring hebben kunnen voorkomen. De paus kiest er echter voor om hen tegenover de pers weg te zetten als rigide moralisten en afgegleden ideologen.
Tot slot nog dit. Hoe vaak hoor ik niet dat het allemaal een kwestie is van barmhartigheid. Ik geloof ze niet. Het is valse barmhartigheid. Men wil het celibaat niet liberaliseren om het priesterschap te heiligen, maar om een regel opzij te zetten die om heiligheid vraagt. Ze willen de leer over homoseksualiteit niet veranderen omdat ze barmhartig willen zijn tegenover de zware last van de zonde, maar om te zeggen dat zonde geen zonde meer is. Ze willen seks buiten het huwelijk niet toelaten omdat ze positief ingesteld zijn aangaande seksualiteit, maar omdat ze het huwelijk (m+v) niet als het enige door God erkende huwelijksverbond willen erkennen. Wees eens eerlijk en houd op met verborgen agenda’s.