 |
| klik op de afbeelding om de podcast te luisteren |
Stompzinnig en sneu
Over de openingsceremonie van de Olympische Spelen is al het nodige gezegd en geschreven. Ging het nu om een parodie op Het Laatste Avondmaal (Leonado Davinci), of om een parodie op een Griekse mythe. Dat zou helemaal geen discussie moeten zijn. De artistiek eindverantwoordelijke Thomas Jolly zegt onomwonden in een interview met de New York Post dat het bewust om Het Laatste Avondmaal van Leonardo Da Vinci ging, maar dat had stil gehouden omdat het anders wellicht teveel commotie zou geven en niet door zou gaan. Dat het over de Griekse god Dionysius zou zijn gegaan en niet over Het Laatste Avondmaal is evident fake news. Immers in datzelfde interview met de New York Post geeft Jolly aan dat het welbewust een parodie is op Het Laatste Avondmaal. Zelfs de acteurs in kwestie zijn er duidelijk over. De dragqueen Barbera Butch die de plaats van Jezus innam was duidelijk op X: “The new gay gospel”. Enkele dagen na de uitzending beklaagt zij zich dat zij op social media beledigd wordt. Wat zielig. Anderen tot op het bot bespotten, maar zelf niet kunnen incasseren.
Nadat het inderdaad de nodige commotie had gegeven, kwam Jolly met een weinig oprecht excuus. Hij wilde verbindend zijn en de christenen hadden het allemaal niet goed begrepen. Beiden zijn onzin. Het leidde zoals te verwachten was tot verdeeldheid en we hadden het heel goed begrepen. Elke keer dat christenen bespot worden hebben we het zogenaamd niet goed begrepen. Zo gaat het altijd. Destijds had een kunstenaar een kruisbeeld in een glas urine gezet. Zijn eigen urine. Hij noemde zijn ‘kunstwerk’ “piss Christ”. Hij snapte de commotie niet. Nee? Als hij een beeltenis van Mohammed in een bak urine had geplaatst, zou hij de commotie dan wel begrepen hebben?
Waarom moet überhaupt de gay-agenda gepromoot worden op een sportfestijn, een feest van verbroedering? Waarom wordt daar royaal gelegenheid gegeven voor een respectloos bespottend godslasterlijk en beledigend act? En waarom focust deze LGTB-drammerigheid zich uitsluitend op de christelijke en dan nog bij voorkeur katholieke kerk? Men weet donders goed dat moslims er dezelfde gedachten op nahouden als het om dit punt gaat. Maar daar horen we nooit iets over. Het laat zien dat de gay-community een bende lafaards is. Dat geldt trouwens ook voor vele priesters, bisschoppen en paus Franciscus. Die sprak bij het wekelijks Angelus-gebed met geen woord over deze blasfemische kwestie. Hij spreekt liever over zoiets risicoloos als het milieu. Tja, daar kun je je geen buil aan vallen.
In de Engelse taal hebben ze een toepasselijk gezegde: If it walks like a duck, if it talks like a duck, if it acts like a duck, then it probably is a duck. Hoe evident godslasterlijk wil je het hebben? Wees daar gewoon eerlijk in en houd op met liegen. Als je ons haat, zeg het dan gewoon, maar houd op met liegen en quasi excuses waar je niets van meent. Die excuses kwamen er overigens op neer dat als wij te stom zijn om het artistieke in het spel te zien, tja, daar kunnen zij ook niks aan doen.
Wat een kinderachtig gedoe eigenlijk. Het is zo sneu dat je je er eigenlijk niet kwaad over moet maken. Het is eerder lachwekkend. Dragqueens die Het Laatste Avondmaal van Da Vinci parodiëren. Hoe ver kun je zinken? Het linkse dagblad Trouw heeft na goed speuren iemand gevonden, Peter-Ben Smit, die de Dragqueens scene “verrijkend” vond. Volgens hem is “het christendom zelf Gods eigen dragqueen-show”. Trouw biedt zulke absurdisten graag een podium. Deze Ben-Peter Smit kraamt werkelijk zeldzaam gehoorde onzin uit: “Voor de eerste christenen is spel de kern van hun geloof, want hierin ontdekken ze wie ze echt zijn”. Commentaar overbodig.
Ook het anti-katholieke Nederlands Dagblad geeft met genoegen het podium aan iemand die doodleuk beweert dat het om het naspelen van een Griekse mythe ging en in alle ernst beweert dat “je eerder zou kunnen zeggen dat de heidense goden worden beledigd omdat Apollo als dikke vrouw wordt uitgebeeld”. Hoe onnozel en stompzinnig wil je het hebben.
Kunnen we nou niet eens een keer de dingen bij hun naam noemen. Kunnen we niet gewoon zeggen dat een vent niet thuishoort in het vrouwen-boksen? Nee, hier is niet die vent het slachtoffer, maar de vrouw. Ook dat is evident.
+Rob Mutsaerts
Podcast 180: Aan het werk! Doe wat je kunt doen.
Mgr. Rob Mutsaerts overweegt in zijn 180e podcast, voor de 17e zondag door het jaar (B) 28 juli 2024, het evangelie van Johannes over de wonderlijke brood vermenigvuldiging, luister HIER
Todos todos todos?
Terwijl in België bisschoppen door een civiele rechtbank zijn veroordeeld tot schadevergoeding aan een vrouw die niet tot de diakenopleiding werd toegelaten en daarmee de scheiding Kerk en Staat werd genegeerd - de betreffende bisschoppen zijn overigens voorstander van wijding van vrouwen tot diaken - vindt in Duitsland het synodaal proces plaats met bisschoppen als pleitbezorgers voor aanpassing van kerkelijke standpunten aan de seculiere maatschappij, en pleiten in Nederland homopastores voor het erkennen van samenlevingsvormen die de Bijbel en kerkelijk leergezag expliciet zondig worden genoemd. In genoemde landen zijn de aantallen uitschrijvingen van de kerk niet te stuiten.
In Amerika voltrekt zich - net zoals in West Europa - ook een seculariseringsproces, terwijl aldaar geen synodaal proces gaande is, maar een Eucharistisch Congres. Dat is nogal een verschil. Hoe komt dat? In Amerika maakt men daadwerkelijk werk van de Nieuwe Evangelisatie. Daar komt bij dat het Amerikaanse episcopaat uit mannen bestaat die geïnspireerd zijn door paus Johannes Paulus II en paus Benedictus en er niet zozeer op uit zijn om het katholiek geloof opnieuw uit te vinden naar gelang de seculiere tijdgeest, zich daarbij beroepend op de mistige ‘geest van het Concilie’ zonder daarbij ooit te refereren aan een conciliedocument. In met name Duitsland en België negeert men de bijbels gefundeerde Traditie, terwijl het juist nodig is om deze Traditie in dialoog te laten treden met het huidige tijdsgewricht met als doel het denken - in lijn met de Traditie - verder te ontwikkelen en in dienst te stellen van de Nieuwe Evangelisatie. De eeuwige waarheden van het katholieke geloof inzichtelijk te maken met argumenten en een taalgebruik die deze tijd kan verstaan en mensen aldus bij Christus te brengen, ervan uitgaande dat de Goddelijke Openbaring voor alle tijden is. Waar men dit laatste miskent gaat men er doorgaans toe over de huidige normen en waarden in de plaats te stellen van de geopenbaarde waarheden. Je ziet dit in België gebeuren. Ook de Duitse Synodale Weg is een deconstructie van de Traditie in plaats van een voortzetting ervan.
Ondertussen groeien in Amerika de aantallen jongeren die bij voorkeur op zondag de traditionele Latijnse Mis vieren. Dat heeft niets te maken afwijzing van Vaticanum II zoals wel eens gesuggereerd wordt. Het is voor hen simpelweg geen item. Ze zijn niet nostalgisch, daar zijn ze te jong voor; ze zijn niet van vóór het Concilie, maar van na het concilie. Ze willen trouw zijn aan de Kerk en hebben een voorkeur voor de liturgie waar vooral het sacrale tot uiting komt. De Kerk kenmerkt zich door legitiem liturgisch pluralisme, gezien de verscheidenheid aan geoorloofde riten. Traditiones Custodes is onnodig hard en harteloos. Het hakt in op juist die ene rite die de Kerk 1500 jaar door de tijd heeft geloodst. Het wachten is op een volgend pontificaat die deze dwaling corrigeert. En dat zeg ik als overtuigd Novus Ordo bisschop.
Het blijft toch vreemd dat zo rücksichtlos opgetreden wordt tegen de Traditionele Latijnse Mis terwijl alle andere riten ongemoeid worden gelaten, en er in het geheel niet wordt opgetreden zelf niet tegen de allerergste misbruiken van de Novus Ordo. En dat terwijl de Novus Ordo parochies leeglopen en louter nog door pensionado’s bezocht worden, en de Tridentijnse missen doorgaans goed bevolkt worden door jong en oud. Kijk eens naar de jaarlijkse bedevaart van Parijs naar Chartres. Dit jaar waren het er meer dan 20.000, waaronder 15.000 jongeren! Rome ziet dat als een probleem. Als het al een probleem zou zijn, dan is het wel een luxe-probleem!
Inmiddels is er die andere pelgrimage in opkomst, pas ontstaan in 2021. Ook hier zijn het vooral jongeren die door moeilijk begaanbare gebieden naar het Spaanse heiligdom Covadonga pelgrimeren. Dit jaar waren het er al meer dan 2000. De plaatselijke (Oviedo) bisschop was opgetogen over de misintenties voor de paus en de Kerk. Maar Rome zag er weer een probleem in en verbood de slotmis in TLM-vorm (zoals de afgelopen drie jaar) te celebreren. Waar blijft paus Franciscus nu met zijn eerder dit jaar verschenen video-boodschap dat “een veelvoud aan charisma’s in de verschillende christelijke gemeenschappen een geschenk is”. Hij voegde er nog aan toe: “voor de verscheidenheid aan charisma’s in de Kerk moeten we niet bang zijn”. O ja, de slotmis mocht wel in het tentenkamp volgens de oude ritus gevierd worden, aldus het bericht uit Rome. Wat een kleinzielig vertoon. Ik heb zelf de Traditionele mis nooit gecelebreerd. Ik zie de traditionele jongeren ook ontspannen de Nieuwe Mis meevieren. Er is geen probleem. Hoe zit het nu met dat “Todos todos todos”? Kennelijk is iedereen welkom, behalve de traditionele jongeren. Tegen hen wordt gezegd: ‘Weg weg weg met jullie’. Waarom?!?
Er is nog iets opvallends. In 1972 richtte Agatha Christi zich in een brief tot paus Paulus VI. Zij hield een pleidooi om de Oude mis naast de nieuwe te handhaven. De brief was mede ondertekend door bekende katholieke en niet-katholieke kunstenaars en schrijvers, waaronder Graham Greene en Yehudi Benjamin. Niet zonder resultaat. De paus ondertekende een indult met als strekking dat de Oude Mis in Engeland en Wales geoorloofd blijft. De geschiedenis herhaalt zich nu. Bekende artiesten en persoonlijkheden houden nu een pleidooi voor het behoud van de Traditionele liturgie. Ook nu zijn de ondertekenaars katholieken en niet-katholieken, protestanten en zelfs aanhangers van niet-kerkelijke geloofsgemeenschappen, waaronder Andrew Lloyd Webber en Bianca Jagger. Of Mick haar visie deelt is niet bekend….
+Rob Mutsaerts
Abonneren op:
Posts (Atom)